Towarzysz / towarzyszka dla 3-letniego FRANKA

[konikowy]

Witam!

mój samiec ma ok 3-4lat. Jest to królik baran - BARDZO spokojny królik! Nikogo nigdy nie ugryzł, nawet jak się boi to nie ugryzie.
Nie jest wysterylizowany, dwa razy w roku ma okresy ze chce sobie bzykać.. żeby go trochę zaspokoić to ma swoją maskotkę biedronkę
Pomyślałem sobie, że może dobrze byłoby gdyby Franek miał towarzysza / towarzyszkę.
Z tego co czytałem to lepiej towarzysz płci przeciwnej dla królika.
Zastanawiam się jak to będzie w przypadku mojego królika który od zawsze był sam.
24h przebywa poza klatką - wiem, że nic nie zniszczy.. a to, że zrobi bobki - to żaden problem - posprząta się
Doradzcie mi proszę - przyda się Frankowi towarzysz?

Michal

[SremoGirl]

Jeśli oba króliki będą po zabiegu- nie widzę problemu. Myślę, że Twój uszak na pewno będzie się lepiej czuł w towarzystwie. Tylko musisz liczyć się z tym, że nie zaprzyjaźnią się od razu bądź nawet wcale. I oczywiście popieramy adopcję

[konikowy]

Kurcze i wlasnie tego się boję!
Że mogą się nie zaprzyjaźnić : (
I co wtedy? będą na zmianę biegać po domu ? : (
Jak już to TYLKO adopcja ! : )
Może jest ktoś z Poznania / Swarzędza : )

[xxxastarothxxx]

Kastracja to konieczność. A co do zaprzyjaźniania, to nie ma co się zniechęcać. Czasami idzie opornie przez kilka miesięcy, ale w końcu miłość zakwita  Trzeba być dobrej myśli i mieć nadzieję, że uszaki się polubią. Chyba, że wykastrujesz swojego samczyka, i weźmiesz jakąś uszatą księżniczkę na DT. Jak się polubią to super, można starać się o adopcję, jak nie, to przynajmniej dasz dom potrzebującej

[Eni]

Zastanawiam się jak to będzie w przypadku mojego królika który od zawsze był sam.

Może ja się wypowiem, bo chyba pobiłam rekord Moja samiczka miała 8 lat jak doadoptowałam jej towarzystwo. Wcześniej wydawało mi się, że jest szczęśliwa, że starcza jej moje i psie towarzystwo, ale dopiero po zaprzyjaźnieniu z Bizu i Jaśkiem zobaczyłam, jak wygląda szczęśliwy króliczek. Nie powiem, że poszło jak po maśle - Miśka akurat jest typem dominanta i w dodatku samicą Ale przy odrobinie wytrwałości i pracy obyło się bez ran, walk czy większych zniszczeń. Ty się nie zastanawiaj czy, ale jakiego towarzysza adoptować i jak najszybciej ustalaj kastrację (ja miałam pecha nie wiedzieć o SPK latami i nie mieć dobrego weta - moja jest zbyt wiekowa na zabieg, ale pieska - 9 lat- dziś wykastrowałam. Dzięki temu uchronię go przed rakiem jąderek i prostaty.)

Tak jak polecają dziewczyny - najlepiej wziąć jakąś królinkę na DT i próbować zaprzyjaźnić. Jak się uda, to zostanie, jak nie, to poczeka na domek stały. Tylko zaprzyjaźnianie nie trwa (przynajmniej nie zawsze) dzień czy tydzień, a do kilku miesięcy Nie ma co rezygnować, bo nie było miłości od pierwszego wejrzenia.

Przejrzyj sobie wątki par takich jak, np. Tigga i Vox, Ciapka i Migot, czy Kremik i Tusia - tam opiekunowie też doadoptowali uszaka po pewnym czasie i zauważyli różnicę.

[konikowy]

Dzięki za Wasze porady.
Na pewno jeszcze dzisiaj poczytam.
Przepraszam za mój brak wiedzy ale myślalem, ze kwestia polubienia to kilka dni
Z ciekawosci - jak objawia się "nie lubienie" królików względem siebie ? Hmm

[siemka]

Brutalnie i boleśnie przynajmniej dla jednej ze stron.
Mogą polecieć kłaki, mogą się podrapać, pogryźć a nawet coś więcej. Wściekły królik zmienia się w maszynę bojową

[miedzynarodowa92]

u mnie Pepa fuczy na Marleya non stop. Jak tylko się zbliża to z prędkością światła i głośnym warkiem podbiega do malucha. Nie gryzie go raczej a odpycha i próbuje przestraszyć. Dodam że są razem od 17kwietnia. Ale nie zrażam się widzę powoli malutką poprawę i bardzo mni to cieszy:)

[marta1984]

hehe jaką malutką- poprawa jest ogromna- najpierw chciała go zjeść mimo mówienia nie wolno a teraz jak na nią fukniesz to grzecznie wypełza z fochem na paszczy z klatki swojej niedoszłej ofiary:)

[miedzynarodowa92]

No niby tak ale zajęło nam to ponad miesiąc:P tak jak to by Pepa potrafiła powąchać jego nosek a nie wystawiać kłów

[siemka]

No to u mnie optymistyczne scenariusze na zachętę. Tosio super dogadał się w ciągu jednego dnia z samczykiem, który był u nas kiedyś na "zimowisku" Z Oskarkiem nie zdążył, ale np z Gienką i inną króliczką niesterylizowaną też super się czuł. Ostatnio z Trusieńką też było błyskawiczne łączenie i wielka miłość, z Zoją poszło już trochę gorzej, bo mała nie traktowała Tolka najlepiej, ale też już zgodnie sobie żyją. Więc dużo, naprawdę dużo zależy od charakteru Twojego króliczka. A na Zojkę zdecydowałam się właśnie po rozłączeniu Toniego z Trusią, która poszła do ds. Wydawało mi się że Toniemu nie doskwierała przez te 5 lat samotność, ale widać byłam w błędzie.

[Eni]

Konikowy, zasady zaprzyjaźniania i dobierania towarzysza znajdziesz na tym forum i na [url]http://miniaturkabeztajemnic.com/towarzystwo.html[/ur]. Zasada ogólna jest prosta - najlepiej dobierać towarzysza w zgodzie z naturą, czyli płci przeciwnej, w zbliżonym wieku, na zasadzie dominant do uległego (w stosunku do królików, nie ludzi ). Wyjątki od reguły są, czasem trzeba pomóc sobie większym towarzyszem albo włączyć samicy instynkt macierzyński, czasem jednopłciowe związki są OK (ale jednak koleżeństwo dwóch samic bywa nietrwałe i tej opcji radzę wszystkim unikać).

Dla zwiększenia szans na przyjaźń wykonuje się kastrację i sterylizację, żeby się zwierzęta popędem nie zamęczały, dołącza się samiczkę do samca, nadzoruje zaprzyjaźnianie.

Z reguły, pary mieszane od 3 do 14 dni się zaprzyjaźniają - chyba, że partner/ka jest trudny

Tak więc nic, tylko przygotować samczyka zabiegiem, wystąpić o DT z opcją adopcji jakiejś ślicznej samiczki i próbować zaprzyjaźniać.

[Iskra]

(ale jednak koleżeństwo dwóch samic bywa nietrwałe i tej opcji radzę wszystkim unikać).

A tutaj sie zapytam- dlaczego? Bo zaintrygowało mnie osobiście to stwierdzenie. Mam jak wiadomo dwie samice.

[bosniak]

Iskra, też mnie to zafrapowało

Konikowy, a - jeśli to nie tajemnica - jak trafiłeś na nasze forum? Pytam z czystej ciekawości, jak nie chcesz odpowiadać, to zignoruj moje pytanie

[Eni]

Królik jest zwierzęciem stadnym, ale żyjącym w parach. Dlatego pary mieszane są trwalsze i bardziej bezkonfliktowe. Iskro, nie masz dwóch samic, masz przecież 3 króliki - to zmienia trochę sytuację. Nawet, jeśli masz tak jak u mnie (ja też mam 2 baby i samca), że w konfliktach obrywa samczyk, a nie gryzą samiczki.

Jak ktoś ma wybór, nie ma możliwości trzymać więcej niż 2 uszaki, to jednak ja polecam wybierać pary mieszane.

[Iskra]

Iskro, nie masz dwóch samic, masz przecież 3 króliki - to zmienia trochę sytuację. Nawet, jeśli masz tak jak u mnie (ja też mam 2 baby i samca), że w konfliktach obrywa samczyk, a nie gryzą samiczki.

Ale miałam je solo- dwie samice- przez dłuższy okres czasu, gdy nie tolerowały Axela. To, że cała trójka się między sobą hamra- panienki ganiają się czasami, a Axel ma momenty prób dominowania swoich towarzyszek, uważam za normalne interakcje w stadzie. Także dwu osobniczym.
Niby czemu miało by się rozpaść tylko w powodu płci? Rozpaść może się z powodu choroby jednego z osobników- kiedy słabszy jest atakowany przez silniejsze, lub chore zwierzę z powodu bólu atakuje współtowarzyszy.

Miałam okazję obserwować już chyba wszelkie dostępne kombinacje- dwie samice, dwóch samców, dwa samce i samica, dwie samice i samiec, trzy samce, różniaste pary mieszane- i generalnie jeżeli już udało się zaprzyjaźnić króliki, to same zachowania w stadzie były oparte na tym samym schemacie. I jak pisałam- z mojego doświadczenia rozpad mógł być spowodowany tylko chorobą jednego z królików lub dołączeniem na terytorium trzeciego/czwartego, gdy znające się już króliki po wyczuciu zapachu "rywala" zaczynały na nowo walczyć ze sobą.

[konikowy]

@bosniak - dopiero teraz zauwazylem ze napisalas w watku i zapytalas jak trafilem na Wasze forum - a poprzez google znalazlem forum o królikach.
Niestety Franek nie doczekał się towarzysza! : ((