Siemię lniane

[Miśka_]

Powalam sobie założyć oddzielny wątek, aby łatwo było znaleźć przysłowiowe ABC żółtodziobom, czyli takim jak ja
Temat siemienia przewija się w różnych wątkach, ale przyznam, że szukając nie udało mi się rozwiać wątpliwości (lub za dużo myślę ),
stąd w imieniu swoim i potencjalnych zainteresowanych proszę o podpowiedzi.

W jakiej formie można lub najlepiej podawać uszakom siemię lniane?
W jakiej ilości i jak często?

Ziarenka? Glut z zalanego wrzątkiem siemienia mielonego? Może po prostu siemię mielone?

Wydaje mi się, że najlepsze właściwości ma właśnie wywar, poślizgu i osłony nie dadzą chyba same ziarenka ani proszek?

[Solvieg]

Na co dzień ziarenka- szczypta raz dziennie.

[kelpie]

U nas ziarenka pojawiają się na zasadzie przysmaku, 3/4 łyżeczki na dwa króliki, raz w tygodniu. Albo gdy bobki robią się podejrzanie małe. Ale też tylko trochę, tak "na smaka". Gluta zrobiłabym, gdybym miała podejrzenie zatkania (brak apetytu, apatia, brak bobków, twardy brzuszek) i zaaplikowała do paszczy strzykawką. Więc glut jest chyba przydatny, gdy królik nie chce sam jeść...

[Kyrtap]

Glut wydaje się średnio apetyczny, nie ma siły aby Tysia go samodzielnie zjadła. Natomiast z moich obserwacji wynika, że częste podawanie siemienia lnianego powoduje wytrącanie się wapnia w moczu. Podaje w formie ziarenek (nie zmielonych) raz w tygodniu 1 - 1,5 łyżeczki , a w okresie silnego linienia 3 razy w tygodniu po niepełnej łyżeczce. Wg obserwacji to optimum dla mojej Tysi (baranek, 2,6 kg).